118 Oorwurmen uitdrijven: Jong juffertje schoon in haar tuintje buiten
Een van mijn favorietste favorietjes. Blijft ontroeren. De Stanley Brothers zongen het ook, maar Cousin Emmy (hier zonder her Kinfolk) spant de kroon. Ze heeft het nummer waarschijnlijk zelf geschreven, want het is een van de negen liedjes die in 1945 in een boek van en over haar terechtkwamen. Om aan de bak te komen in de fundamentalistische Amerikaanse mannenmaatschappij moest ze zich in de jaren veertig net als June Carter verkleden en aanstellen als de naïeve blonde hillbilly-boerendochter, maar ze was – net als June Carter – een intelligent en groot artiest. Speelde niet alleen de banjo maar ook de viool, en zoals te zien is op een televisie-opname van het programma van Peter Seeger in 1965, ook de wangen en de ballon. Met verve! Het is moeilijk te zeggen wat er zo ontroerend aan het liedje en met name deze uitvoering is. Is het de eenvoud? Het onwaarschijnlijk onwaarschijnlijke happy end? Zijn de de herhalingen? Is het de frasering, die aangrijpend afwisselend is? Als