112 Lofdicht op het betekenisverwante woord

Lofdicht op het betekenisverwante woord

Zoeken: goed, belangrijk, leuk.
Ook mooi, maar daarnaast interessant.
Probleem: snel.
Uitdaging!
Echter dus veel (bovendien) ervaring.
Vervolgens duidelijk enthousiast.
Groot voor mogelijkheid bijzonder Nederlands! Namelijk ontwikkelen.
Prachtig? Hetzelfde!
Graag!

(Lofdicht samengesteld uit alle dertig meest gezochte trefwoorden, op volgorde, uit september 2021 op de website synoniemen.net, met toevoeging van drie komma’s, zes punten, twee dubbelepunten, drie uitroeptekens, een vraagteken en twee haakjes. Zo zie je maar hoe belangrijk leestekens kunnen zijn.)

Reacties

Een reactie posten

met onder meer de afgelopen maand

109 De Nicoline van der Sijs

Afbeelding
   Goed, er is een standaardtaal. Dat zal niemand ontkennen. Maar die is er ook als je je er niet aan houdt. Dus waarom die drang tot conformeren, die van binnen en van buiten komt?    De standaardtaal en de standaardwoordenschat blijven heus wel bestaan in de immer klotsende wirwarwereld van dialecten, archaïsmen en nieuwvormingen.    Sterker nog: de standaardtaal bestaat bij gratie van de niet-standaardtaal. Als er niets anders dan standaardtaal was, was dat ‘taal’ en anders niet. Standaardtaal is de sticker die je plakt op goedgekeurd taalgedrag. Uitingen die aan de norm voldoen. Als er geen overtredingen van de norm meer waren had niemand die sticker meer nodig.    Toen ik dit overdacht gevoelde ik de behoefte er de Nicoline van der Sijs op na te slaan.    Nu ja, dé Nicoline van der Sijs. Ik verdenk haar ervan het geheim van het Maken van Tijd te hebben uitgevonden. Elke paar jaar voltooit ze een levenswerk waar een normaal mens van op zijn eeuwige lauweren kan gaan zitten uit
Meer lezen

107 Dhr. Duffy en het pijnlijk geval

Afbeelding
   ‘Een tragisch geval’ heet de vertaling van Rolf en Edo Loeber van ‘A Painful Case’ uit Dubliners van James Joyce. We schrijven 1967.    In 1968 vertaalt Rein Bloem het als ‘Een pijnlijke zaak’. Die titel blijft tot 1997, zeven drukken lang behouden – en ook in de achtste druk uit 2004, waarin Erik Bindervoet en ik de tientallen dingen die hij had overgeslagen hebben teruggezet en de honderden ergste fouten, missers, blunders, slordigheden etc. hebben proberen te verwijderen – zeer tegen de zin van de vertaler, die er in samenspraak met de redacteur een heleboel weer in ere herstelde en en passant een hele hoop verse miskleunen beging. (Jongens en meisjes, doe dat nooit, andermans vertaling herzien: heel slecht voor je hart.) (En laat jouw vertaling ook nooit herzien!)    In 2016 mochten Erik en ik het dan eindelijk helemaal zelf doen en vertaalden we de titel als ‘Een pijnlijk geval’.    De hoofdpersoon, meneer Duffy, is een harteloos mens die dat van zichzelf niet weet. Hij de
Meer lezen

110 De regels

Afbeelding
   Nederlands is heel simpel. Je kan het goed doen en je kan het verkeerd doen. En goed is goed en verkeerd is verkeerd.    Het is dus uitdrukkelijk niet zo, dat goed verkeerd is en verkeerd goed. Of dat verkeerd ook goed is, of goed eigenlijk verkeerd.    Als je daarmee begint is het hek van de dam.    Daarom zijn er regels.    Regels zijn heel simpel. Als je ze maar leert.    Hoe beter je een regel leert, hoe simpeler het wordt.    En die regels zijn er niet voor niets! O nee!    Die regels zijn ervoor, dat je het goed doet en niet verkeerd.    Als je een regel goed toepast, kun je het niet verkeerd doen. (Ik zei toch dat het simpel was.)    Het is ik geef het hun of ik geef het aan hen . Hen is het lijdend voorwerp van zij. Pardon. Daar moet natuurlijk staan: ‘Hen is het lijdend voorwerp van hen .’ Niet van hun . Pardon, hen . Het is hun lijdend voorwerp.    En ons lijdend voorwerp. Het onderscheid tussen hen en hun is in de renaissance geïntroduceerd door taalmaker
Meer lezen

108 Vlaams

Afbeelding
   Op het feest van alle Nederlands blijft Vlaams een onwelkome gast. Een gast die met de dikke abeluinige habbezakkerige Hollandse speknek wordt aangekeken. Het zwarte schaap van de Hollandse taalfamilie die zich verder zo voorstaat op haar vrijzinnigheid, openarmigheid, inclusiviteit en permissiviteit met alle aankleve van dien.    Alles mag, maar Vlaams: nee.    Nievers nergens nieverans.    Vlaams is het ondergeschoven kindje van de extended family inheemse lands- en streektalen.    Hoe komt dat? Hoe komt het dat Vlaamse vertalers en schrijvers hun benoordenrivierse collega’s nog steeds in strikt vertrouwen vragen om de Vlaamsismen uit hun manuscripten te vissen – ook als ze eigener handen en beweging alle plekken waar ze denken dat het schoentje knelt al hebben opgepoetst om maar vooral hun herkomst niet te verraden?    Weinig bekreunen ze zich kennelijk dat ze met het badwater bloedjes van kinderen wegspoelen.    Waarbij komt dat eenieder zich het vrijst uitdrukt in zijn mo
Meer lezen