529 Boheemse rapsodie
Vijftig jaar oud, deze klassikaner, en de vertaling al zestien jaar! En als ik hem nog eens overlees, denk ik eerst, hm-hm-hm en nog eens hm-hm-hm, en dan denk ik moet ie niet met het patina der eeuwen en het stof van vele jaren op zolder blijven liggen, tot volgende generaties zich vrolijk kunnen maken over zoveel geklungel dat er niet uithoort?
Maar de volgende dag (nu) keek ik er nog eens naar en toen dacht ik hm, en nog eens hm, dacht ik, en ik dacht, toch niet zó slecht is het? Meezingbaar (allicht), getrouw (al wat minder allicht) maar qua woorden op een of andere manier niet zo sterk als het origineel, niet overal even natuurlijk van zeg. Misschien zou ik het meertalig moeten maken, het Nederlands afwisselen met Engelse frasen en wie weet ook nog wat anders uit de smeltkroes der wereldtalen. Gewoon voor de hell of it.
Of ik laat het nog zestien jaar liggen, kijken wat ik dan denk.
Is dit mijn leven wel, of is het ingebeeld
Ben ik een ander, iemand die nu mijn leven speelt?
Kijk om je heen, kijk naar omhoog en zie
Ik ben een arme luis, ik hoef jouw meelij niet
Want ik ben zo die komt, zo die gaat, beetje hoog, beetje laag
Waaien met de wind mee, kan me niet veel schelen vandaag, vandaag ...
Mama, ik schoot hem dood, zette iemand mijn pistool
Op zijn hoofd, nu is hij dood
Mama, ik ben nog zo jong
Maar nu heb ik het allemaal vergooid
Mama, oeh-oeh, niet huilen alsjeblieft
Als ik morgen deze tijd nog steeds niet terugben
Ga maar door, ga maar door, of het niemand iets kan schelen
Luister, mijn laatste uur, slaat gaten in mijn hoofd
Sta te trillen van de koorts
Hiermee neem ik afscheid, van iedereen
Er is niemand die me hierbij helpen kan
Mama, oeh-oeh, ik wil nog niet dood
Was ik maar nooit geboren denk ik soms
Ik zie een schaduwsilhouet van een man
Poesjenel, Poesjenel, dansen wij de fandango
Donderklap en bliksem, daarvan zit de schrik erin
Galileo (Galileo), Galileo (Galileo), Galileo Figaro (Magnifico)
Ik ben maar een arme luis, altijd de minste
Hij is maar een arme luis, armeluiskindeke
Maak hem niet dood voor dit monsterlijk ding
Zo die komt, zo die gaat, kom en laat me gaan
Bismillah! Nee, we laten jou niet gaan (Laat hem gaan!)
Bismillah! We laten jou niet gaan (Laat hem gaan!)
Bismillah! We laten jou niet gaan (Laat me gaan!)
Laten jou niet gaan (Laat me gaan!) Laten jou niet gaan (Laat me gaan!)
Ah nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee
(O mama mia, mama mia) Mama mia laat me gaan
Beëlzebub heeft een duivel klaargezet voor mij, voor mij, voor mij
En dus daarom bespuug je en stenig je mij
En je houdt van me, zeg je, en sterf dan maar, jij
O liefje, dat kun jij toch niet maken
Ik moet hiervandaan, ik moet hier onmiddellijk weg
’t Kan me niet veel schelen, ik heb geen laatste vraag
Niets kan mij veel schelen, niets kan mij veel schelen, vandaag
Waaien met de wind mee...
Reacties
Een reactie posten