147 Oorwurmen uitdrijven: Ach, verdrink ik in de Westlijke Dviná

   Een lied van Gennadi Sjpalikov, die ook de klassieker Я шагаю по Москве (Ik slenter door Moskou) schreef, het lied én het scenario van de klassieke film uit 1964, met in de hoofdrol een piepjonge Nikita Michalkov, die al meteen meesterlijk een personage van uiterst dubieus allooi weet neer te zetten.
   Vier regels worden door de zwierige journalist Busch gezongen in Dovlatovs Compromis, in ochtendlijke keukenbeurtzang met zijn rijpere vriendin Galina, die een aria uit Tsjaikovski’s Poesjkin-opera Schoppenvrouw ten beste geeft.
   In Compromis is er sprake van de Noordelijke Dviná, in het origineel van Sjpalikov van de Westelijke. Het zijn twee verschillende rivieren. In de vele versies van het lied wordt de Westelijke het vaakst bezongen, onder meer door Vysotski, maar soms ook de Noordelijke, door Beljaëv bijvoorbeeld.
   Sjpalikov zingt twee keer iets anders dan in zijn overgeleverde tekst staat. In regel vijf brengen ze hem op papier naar de begraafplaats (снесут) en gezongen voeren ze hem af (свезут). De tweede regel van de laatste strofe luidt op papier In de liefde kende ik groot ongeluk (Имел в любви большие неудачи), gezongen En de belangrijkste problemen heb ik niet opgelost (И не решал важнейшие задачи). Elementair.

Gennadi Sjpalikov, Ach, verdrink ik in de Westlijke Dviná

Ach, verdrink ik in de Westlijke Dviná,
Of zak ik elders kapoeres door m’n benen...
Geen traantje dat het land om me laat
Maar de kameraden zullen me bewenen

Vergeven mijn schulden en al het oude zeer,
Wanneer ik naar het kerkhof word gedragen
Maar ik bedank voor de militaire eer
Om een rouwdienst hoor je mij niet vragen

En ’s ochtends geen rouwrand om de krant
Geen abonnees die om me zullen janken
Het Centraal Comité groet ik galant
Nee, geen hymne of andere jammerklanken

Nooit zat ik op een olifant op straat
Geen probleem is door mijn toedoen ooit verdwenen
Geen traantje dat het land om me laat
Maar de kameraden zullen me bewenen

   De Russische tekst van Ах, утону я в Западной Двине

Ах, утону я в Западной Двине
Или погибну как-нибудь иначе, —
Страна не пожалеет обо мне,
Но обо мне товарищи заплачут.

Они меня на кладбище снесут,
Простят долги истарые обиды.
Я отменяю воинский салют,
Не надо мне гражданской панихиды.

Не будет утром траурных газет,
Подписчики помне не зарыдают,
Прости-прощай, Центральный Комитет,
Ах, гимна надо мною не сыграют.

Я никогда не ездил на слоне,
Имел в любви большие неудачи,
Страна не пожалеет обо мне,
Но обо мне товарищи заплачут.

_____
   Verwijzingen. Behalve de versie van Gennadi Sjpalikov zelf, hier, is er ook de versie van Vladimir Vysotski, hier, en die van Konstantin Beljaëv, hier, en van Aleksandr Abdoelov, hier. De film Ik slenter door Moskou is hier te zien. De oorwurm in de banier is van Léon Jammes, op Biorama Eucaryotes, Documents naturalistes à usage pédagogique, hier.