200 Het verhaal van de schommelende kikkers
Twee kleine kikkertjes klein
Waren dol op schommels
Maar ach, het werd veel minder fijn
Toen ze vlogen – drommels!
Beetje sjlapjes. Wat drommel! Het lijkt wel een negentiende-eeuwse moppentrommel. Even spieken bij Hans ter Laan. Die vertaalt de titel als Hadden ze beter opgelet, dan hadden ze nu nog reuze pret. Jaja, die kwakende snaken toch. Heerlijk ouderwetse moraalridderij.
Dorian Rottenberg: Look before you hang your swing, or heaps of trouble it will bring. Ook al zo verstandig.
Johann Warkentin: Schaukeln wollten sie im Teich, doch was haben sie erreicht? Ja, wat? Kennelijk was toen de inspiratie op.
Antoinette Mazzi: Si elles ne s’étaient pas balancées, elles ne se seraient pas envoléés! Nee, en als ik niet van het dak gesprongen was, dan lag ik nu niet op de grond!
Maar misschien zit daar wel een leuk idee in. Schommelen, schommelen! Hoger! Hoger! Ho maar, niet zó hoog.
En dan iets met schommelen in de titel. De hoogvliegende schommelaars. Of: Van schommelen komt hommeles. Of: Ga je schommelen, ga dan niet dommelen.
Ook leuk als tekst: Dit is geen schommelding, dit is een bommelding! Maar dat is misschien meer iets voor de nonsens-poëzie van Als ik twee hondjes was.
De definitieve titel (voorlopig): Twee drommels op de schommel.
Hoger! Hoger! Meer-meer-meer!
Zó hoog hoeft nou ook niet weer...
Als je de tekst onder de illustraties wil hebben, ontbreekt er een regel. Je kan denken een eerste regel als Drim en Drommel maken een schommel, maar liever ga ik terug naar mijn eerste vierregelaar en snij de irritante derde regel eruit, zodat je krijgt:
Twee kleine kikkertjes klein
Waren dol op schommels
Kijk ze vliegen – drommels!
Dat vraagt om herhaling van de eerste regel als derde regel:
Twee kleine kikkertjes klein
Waren dol op schommels
Twee kleine kikkertjes klein –
Kijk ze vliegen – drommels!
Heb ik godverdorie een regel teveel in plaats van te weinig! Zes ervan maken? En het is al zo lang voor wat het is!
Twee kleine kikkertjes klein
Waren dol op schommels
Twee kleine kikkertjes klein
Gingen vliegen – drommels!
Twee kleine kikkertjes klein –
Maakten nooit meer schommels...
Het is in elk geval wel op het absurde af simpel, debiel bijna. Moet nog bezinken naar de bodem van de diepzee...
‘Amai, het was er weer ene seg!’ liet Liesbeth Elseviers mij weten voordat ze losging met drie totaal verschillende in alle mogelijke windrichtingen achtbanende prima vertalingen – Liesbeth gaat de gouden Charms-vertaalmedaille winnen, zoveel is zeker – die ook nog eens bewijzen dat je het altijd gekker vrolijker levenslustiger leuker kan maken, en ik citeer de mail volledig integraal om te laten zien hoe je van het een op het ander kan komen en van geen ophouden meer hoeft te weten, aanhalingstekens openen, Schommelende dikkerdjes.
‘Ik ben eerst de kleutertoer opgegaan genre twee emmertjes water halen (twee kikkertjes water halen, van je ras ras ras spelen wij in onze plas, van je voort voort voort zwieren wij aan onze koord, van je erk erk erk vliegen wij hup door het zwerk, van je hap slip weg – want wij kunnen rijmen en dichten zonder ons gat op te lichten, ahum)
Of deze, niet geschikt voor publicatie – wel voor de kleuterklas:
Schommelen willen we, joepiejee
Schommelen schommelen, juppekee
Vliegen we? Hangen we? Slik. O jee.
Weg daarmee!!!
Uiteindelijk hierop uitgekomen, maar het past niet helemaal / helemaal niet bij de tekening:
Een ooievaar is een gevaar
zodra je in zijn bek zit, maar
die schommelende kikkertjes
die laten zich niet vangen –
die vallen straks, die dikkerdjes,
die blijven heus niet hangen.’
Aanhalingstekens sluiten. Dat vraagt gewoon om een paar bladzijden extra tekeningen over de schommelende kikkers, zodat het hele homerische epos er een plek in kan vinden.
Zonder tekst. Dat wil zeggen: aan de dichtarbeid. De kroontjespen gelikt en diep in de dichtader gestoken. Laaf u aan de Helikon en op den Pegaas in gestrekte draf de Parnassus op! Hu! Vort! Wat donder!
Reacties
Een reactie posten