454 De geschiedenis van de wrede Jan

   Lidi Luursema is auteur, bekend van Klokslag twaalf en andere verhalen (1989), De toverdrank (1990) en Kooplui veroveren de wereld (1966), zegt de website van De Slegte, en dan moet het wel waar zijn. Enig doorklikken leert mij dat zij van die boeken de vertaler is: De toverdrank is geschreven door Michael Ende, Klokslag twaalf en andere verhalen door Ottfried Preussler, en Kooplui veroveren de wereld door H. Schreiber. Maar De Slegte heeft gelijk: ieder woord dat we in die boeken lezen is van Luursema. Leve de vertaler als schrijver! Hoe brengt Luursema het eraf als (co-)auteur van dit gedicht?
Lidi Luursema – De geschiedenis van de wrede Jan

Kijk, dit is de wrede Jan,
een echte nare dolleman!
Vangt hij een vlieg, die slechte guit,
dan trekt hij haar de vleugels uit.
Zijn speelgoed slaat hij kort en klein,
geen kat kan bij hem veilig zijn.
En, hoor toch eens: die stoute Jan,
plaagt zelfs zijn grote zus Suzan!

Op zeek’re dag zag hij zijn hond,
die bij de pomp te drinken stond.
Meteen kwam wrede Jan al aan,
om met zijn zweep het dier te slaan.
De arme hond die jankte zeer,
Jan schopte hem wel twintig keer.
Hap, greep de hond ons Jantje’s voet
en beet die rakker toen eens goed.
Jan gilde ’t uit van pijn en schrik
en huilde bei zijn ogen dik.
Fidel, de hond, die draafde leep
heel gauw naar huis toe met de zweep.

Ze stopten Jantje in zijn bed,
zijn voet was lelijk opgezet.
De dokter gaf hem voor de pijn,
een fles vol bitt’re medicijn.

Toen Jan daar zo te slapen lag
en onze slimme hond dat zag,
sprong hij op Jantje’s eigen stoel
en at en dronk een heleboel:
een taart, een groot stuk leverworst
en limonade voor de dorst.

   En toen kwam ik er pas achter dat Luursema helemaal geen vertaling uit eigen keuken bakt, maar de vertaling van Razoux bewerkt. Helaas niet met pin- en lancet, maar met verf- en deegroller. De slechte dingen van Razoux zijn bewaard gebleven en de goede dingen geschrapt. De eerste regel is zonder Razoux’ herhaling (De wrede Jan, de wrede Jan) veel minder sterk. Razoux’ regte dolleman is een echte nare geworden, ook geen verbetering. Het razouxse En beet erin tot op het bloed is veel beter en bijzonderder dan en beet die rakker toen eens goed. Idem: Zijn voet deed hem geweldig zeer is juist door die stoplap van het woord geweldig veel grappiger dan het niet zeer pijnlijk klinkende zijn voet was lelijk opgezet. 1969 schrijven we, en zo braaf! Zo braaf! De zus blijft de zus, al verandert haar naam van Marian in Suzan.
   Het is maar voor kinderen hè. En dan is de grootste Unfug geoorloofd.
_____

Een doorlopend bijgewerkt register op alle VandaagsVertaalProblemen staat in blog 345, hier.

Reacties

met onder meer de afgelopen tijd

160 Vintage Vondel

345 Register & Inhoud VandaagsVertaalProbleem (cumulatief)

451 De geschiedenis van Frits Wreedaard

453 De ondeugende Frederik

447 De geschiedenis van Hein de Dierenkweller

448 Wreede Piet

452 De geschiedenis van stouten Jan

450 De geschiedenis van Klaas de plaaggeest

449 De ruwe Hein